09 maja 2016 roku na rakoniewickim rynku miała miejsce wspaniała uroczystość odsłonięcia pamiątkowej tablicy poświęconej byłemu rakoniewiczaninowi Gen. Brygady Janowi Dieringowi Podhorskiemu.
W czwartkowe przedpołudnie zaproszeni goście, oraz mieszkańcy Rakoniewic korzystając z zaproszenia Burmistrza dr Gerarda Tomiaka, oraz Towarzystwa Miłośników Ziemi Rakoniewickiej zebrali się przed budynkiem nr 31, gdzie po odśpiewaniu hymnu i krótkim powitaniu byli świadkami symbolicznego odsłonięcia tablicy dokonanej osobiście przez Gen. Bryg. Jana Dieringa Podhorskiego, oraz burmistrza dr Gerarda Tomiaka. Następnie przy dźwiękach Młodzieżowej Orkiestry Dętej z Rostarzewa uczestnicy uroczystości przeszli ulicami miasta do Sali Warsztatów Terapii Zajęciowej, gdzie Generał podczas dłuższego wystąpienia dzielił się swoimi wspomnieniami m.in. z lat kiedy był mieszkańcem Rakoniewic, oraz okresu II wojny światowej. Na zakończenie wystąpienia Prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Rakoniewickiej Pani Krystyna Pietrzak wraz z Burmistrzem Rakoniewic dr Gerardem Tomiakiem podziękowali głównemu bohaterowi uroczystości pięknym bukietem kwiatów. Po części oficjalnej przy filiżance kawy obecni goście z wielkim podziwem dyskutowali o historiach i ciekawostkach z życia Generała, oraz mieli okazje do osobistej z nim rozmowy. Dodatkowych wspomnień i wzruszeń przysporzył oryginalny dziennik szkolny z przed II wojny światowej, w którym widniało nazwisko Generała Dieringa, jego siostry, oraz przyjaciół z lat szkolnych.
Warto zaznaczyć, iż z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej nasze towarzystwo przygotowało kartkę okolicznościową poświęconą osobie Generała Podhorskiego.
Generał Brygady Jan Diering Podhorski, żołnierz wyklęty, pseud. Zygzak urodził się 21.06.1921 roku w Budzyniu (pow. Chodzież). Od 1926 roku wraz z rodziną mieszkał w Rakoniewicach na rynku w budynku nr 31. W Rakoniewicach również skończył szkołę podstawową, oraz wstąpił do swojej pierwszej drużyny harcerskiej ZHP im. T. Kościuszki. Po uczestnictwie w kampanii wrześniowej i ucieczce z jenieckiego transportu powrócił do Rakoniewic, gdzie został aresztowany i osadzony w gestapowskim więzieniu w Wolsztynie z którego także zbiegł. W następnych latach działał w konspiracyjnej drużynie ZHP (sekcja wydawnicza i sabotażowa). Od 1942 r. działał w konspiracyjnym Związku Jaszczurczym na terenie Generalnej Guberni, oraz równolegle w Armii Krajowej. Walczył w Powstaniu Warszawskim jako dowódca plutonu szturmowego w pułku NZS „Sikora”, oraz zastępca dowódcy plutonu szturmowego w batalionie AK „Miłosz”. Po II wojnie światowej i powrocie z niewoli został skazany na łącznie siedem lat więzienia, z czego po amnestii trzy lata spędził w więzieniu we Wronkach (do grudnia 1949 r.)
